Tussenpersoon heeft zorgplicht geschonden door niet te onderzoeken of werkgever onder werkingssfeer MITT viel; partijen mogen zich uitlaten over schade

Tussenpersoon staat werkgever bij in het kader van advisering over collectieve pensioenregeling. Later blijkt dat werkgever onder de werkingssfeer van bedrijfstakpensioenfonds MITT valt. De rechtbank oordeelt dat het niet onderzoeken of werkgever onder de werkingssfeer van een verplichtgesteld bedrijfstakpensioenfonds valt een schending is van de zorgplicht tussenpersoon. Het geschil gaat verder over de vraag wat de schade van de werkgever is. De rechtbank stelt daarover enkele gezichtspunten vast en stelt partijen in de gelegenheid om zich daarover uit te laten.

Schending wederindiensttredingsvoorwaarde leidt mogelijk niet tot schade werknemer

Arbeidsrechtelijk geschil tussen werknemer en P&O North Sea Ferries B.V. Kantonrechter oordeelt dat de werkgever de wederindiensttredingsvoorwaarde heeft geschonden. Werknemer vordert in plaats van wederindiensttreding schadevergoeding maar heeft inmiddels een nieuwe baan. De kantonrechter stelt partijen in de gelegenheid te reageren op het voornemen om de schade op nihil vast te stellen.

Bestuurders en vof worden veroordeeld tot premiebetaling aan bedrijfstakpensioenfonds schoonmaak

Het bedrijfstakpensioenfonds schoonmaak en de sociale stichting hebben facturen gestuurd aan de vof. Die blijven (grotendeels) onbetaald. Zij vorderen premiebetaling. Het verweer dat de dagvaarding nietig is omdat daarin de verkeerde gemeente staat, gaat niet op. De vof en bestuurders worden veroordeeld tot betaling.

Werkgever valt onder werkingssfeer bedrijfstakpensioenfonds uitzendsector

Geschil over de vraag of de verplichtstelling van StiPP van toepassing is op werkgever AP Support. Dat is een onderneming die werknemers detacheert bij opdrachtgevers. Om onder StiPP te vallen, is vereist dat de onderneming werknemers aan derden ter beschikking stelt om onder hun leiding en toezicht werk te verrichten. Op grond van de contracten met opdrachtgevers concludeert de rechtbank dat voldoende is komen vast te staan dat leiding en toezicht bij de opdrachtgevers ligt. De werkgever valt onder de verplichtstelling.

Luxetenten met canvas kwalificeert als verwerken textielstukgoederen en valt onder werkingssfeer bedrijfstakpensioenfonds MITT

Geschil over de vraag of de onderneming Luxe Tenten onder de werkingssfeerbepaling van Bpf MITT valt. Die verplichtstelling is ruim en kent geen hoofdzaakcriterium. Het ver- en bewerken van textielstukgoederen valt onder de verplichtstelling. De rechtbank oordeelt dat het begrip textielstukgoed ruim uitgelegd moet worden. De in tenten verwerkte canvas kwalificeert als textielstukgoed. Dat dit bij de meeste tenten een klein onderdeel is, doet er wegens het ontbreken van een hoofdzaakcriterium niet toe. De rechtbank bepaalt dat de werkgever onder de werkingssfeerbepaling valt.

Defensie na FLO niet verplicht tot compensatie tot AOW-leeftijd: geen verboden leeftijdsonderscheid

Burgerambtenaar van Defensie is op 1 januari 2017 ontslag verleend wegens vervroegd uittreden (functioneel leeftijdsontslag of FLO). De FLO-uitkering is geëindigd op 1 november 2020. Aansluitend ontvangt hij een ouderdomspensioen en een AOW-gat-compensatie, omdat hij na zijn 65ste tot de AOW-leeftijd een terugval in zijn pensioeninkomen heeft door verhoging van de AOW-leeftijd. Bij ambtenaren aan wie na 1 januari 2018 ontslag is verleend, loopt de FLO-uitkering door tot en met de AOW-gerechtigde leeftijd. Eiser verzocht om de FLO-uitkering tot aan zijn AOW-gerechtigde leeftijd toe te kennen, in zijn geval mei 2022. Uit rechtspraak van de hoogste bestuursrechter volgt dat de beëindiging van de FLO-uitkering bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd, zonder nadere voorziening een verboden onderscheid naar leeftijd oplevert. Deze rechter heeft echter ook geoordeeld in vergelijkbare zaken dat met een compensatie van 90% van de gerechtvaardigde aanspraak geen excessieve inbreuk (meer) wordt gemaakt op de gerechtvaardigde aanspraak van de betrokken ambtenaar. Verweerder stelt terecht dat de datum van 1 januari 2018 een arbeidsvoorwaardelijke keuze is van de sociale partners, die de rechtbank terughoudend dient te toetsen. Hoewel er onderscheid naar leeftijd wordt gemaakt, worden de nadelige gevolgen van de ambtenaren die vóór 1 januari 2018 functioneel leeftijdsontslag hebben gekregen, zoals eiser, gecompenseerd met de AOW-gat-compensatie en is deze compensatie in overeenstemming met de aangehaalde rechtspraak.

Ernstig verwijtbaar handelen bij ontslag, werknemer ontvangt billijke vergoeding, pensioenschade beperkt tot één jaar

Werknemer in dienst bij de FIOD verzoekt om ontbinding van zijn arbeidsovereenkomst. Vraag is of de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door het voltallige TSO-team op non-actief te zetten en of de werkgever na die op non-actiefstelling voldoende gedaan heeft om uit de ontstane impasse te komen. De arbeidsverhouding is ernstig verstoord. Daarom beëindigt de kantonrechter deze. De kantonrechter concludeert dat er geen sprake is van ernstig verwijtbaar handelen van de FIOD richting de leden van het TSO als geheel. Dat is anders voor de individuele werknemer. Hij heeft in de aanloop naar en ten tijde van de op non-actiefstelling niet met het TSO gewerkt. Daar komt nog bij dat de FIOD werknemer lange tijd voor heeft gehouden dat hij zich geen zorgen hoefde te maken, omdat de op non-actiefstelling hem niet betrof. De kantonrechter acht dit ernstig verwijtbaar en kent aan de individuele werknemer naast de transitievergoeding een billijke vergoeding toe van € 90.000 bruto. Bij de berekening van de hoogte van de vergoeding is rekening gehouden met de inkomensschade, de leeftijd van werknemer (38 jaar) en goede kansen op de arbeidsmarkt, de pensioenschade en de omstandigheid dat het verwijt dat de FIOD treft ernstig is. Voor de pensioenschade wordt uitgegaan van één jaar schade.

Betalingsregeling is geen geldige melding betalingsonmacht

Bestuurder van een vennootschap is door verplichtgesteld bedrijfstakpensioenfonds beroepsvervoer over de weg hoofdelijk aansprakelijk gesteld wegens onbetaalde pensioenpremies. Het pensioenfonds heeft een dwangbevel betekend. Centrale vraag is of er een rechtsgeldige melding betalingsonmacht is gedaan. De rechtbank oordeelt dat uit artikel 2 Besluit meldingsregeling is af te leiden dat van een vennootschap die betalingsonmacht wil melden, een duidelijk daarop gericht bericht mag worden verlangd. Het moet voor een pensioenfonds duidelijk zijn dat het gerechtigd is gegevens op te vragen. De enkele mededeling aan het Pensioenfonds dat sprake is van moeilijke financiële omstandigheden van een vennootschap, geldt niet als een geldige melding betalingsonmacht, reeds omdat dit feit niet meebrengt dat betaling van de premies geheel onmogelijk is. Datzelfde geldt voor een gesloten betalingsregeling.

Werkgever moet na einde arbeidsovereenkomst achterstallig loon betalen en afgesproken bedrag voor pensioenachterstand

Werknemer (eiser) is bij werkgever (gedaagde) in dienst geweest als tekenaar. Dit dienstverband is geëindigd per 1 oktober 2022, nadat werknemer de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd. Partijen hebben een geschil over het door werkgever aan werknemer uitbetaalde loon, een (netto)vergoeding voor een pensioenachterstand en de eindafrekening. Werknemer stelt dat werkgever deels te weinig en deels ten onrechte niet heeft betaald en wil, omdat er bedragen te laat zijn betaald, ook de wettelijke verhoging over de gevorderde brutobedragen ontvangen, plus wettelijke rente over alles wat nog niet betaald is. De vorderingen van werknemer worden grotendeels toegewezen. Werkgever heeft enkele maanden te veel loon uitbetaald, enkele maanden te weinig. De andere bedragen moeten dus worden betaald. Werkgever moet ook het bedrag van € 3.000 netto aan werknemer betalen dat zij hebben afgesproken als vergoeding voor de pensioenachterstand.

Ontslag op staande voet niet rechtsgeldig, beperkte billijke vergoeding

Werknemer is dertig jaar bij werkgever in dienst geweest, aanvankelijk fulltime en sinds 1997 gedurende drie dagen per week. De andere twee dagen werkte hij als zelfstandige. Hij heeft zich op 13 juli 2021 ziek gemeld en aan werkgever en de bedrijfsarts laten weten dat hij niet in staat was tot enige arbeid voor werkgever. Werkgever vermoedt dat werknemer wel activiteiten verrichtte voor zijn eigen onderneming. Werkgever heeft een bedrijfsrecherchebureau onderzoek laten verrichten en kwam op basis van diens bevindingen tot de conclusie dat zijn vermoeden juist was. Vervolgens heeft hij werknemer op staande voet ontslagen. De kantonrechter was van oordeel dat het ontslag op staande voet niet terecht was, maar dat werknemer zelf ook een aandeel heeft gehad in het ontstaan van de situatie. Om die reden heeft de kantonrechter € 5.000 aan billijke vergoeding toegewezen en een vergoeding voor pensioenschade afgewezen. Werkgever vindt dat hij werknemer wel degelijk terecht op staande voet heeft ontslagen. Werknemer vindt dat aan hem een veel hoger bedrag aan billijke vergoeding moet worden toegekend. Het hof is net als de kantonrechter van oordeel dat werknemer niet op staande voet ontslagen had mogen worden. Ook is het hof net als de kantonrechter van oordeel dat slechts een (relatief) bescheiden bedrag aan billijke vergoeding toewijsbaar is. Het hof wijst een hoger bedrag toe dan de kantonrechter (€ 25.000). Dat werknemer nu pensioenschade lijdt, had hij kunnen voorkomen door te kiezen voor vernietiging van de opzegging. Het hof is van oordeel dat werknemer de gevolgen van deze keuze niet volledig kan afwentelen op werkgever.