Verhoging premie leidt niet tot verhoging garantie pensioenverzekering op einddatum

Geschil over de uitleg van een pensioenverzekering voor een werknemer met een garantieclausule. Eiseres stelt zich – kort samengevat – op het standpunt stelt dat het garantierendement van 3,5% per jaar van toepassing is op alle ingelegde premies. Scildon stelt zich op het standpunt dat een verhoging van de ingelegde premie niet leidt tot een verhoging van de garantie op de einddatum. Het KIFID heeft de klacht van werknemer gegrond verklaard. De kantonrechter komt met toepassing van de geobjectiveerde uitlegnorm tot een ander oordeel dan het KiFiD. Gezien de verwijzing in de garantieclausule naar de gehele vooraf overeengekomen duur van de premiebetaling, ligt het naar het oordeel van de kantonrechter voor de hand dat premieverhogingen alleen tot een hogere garantie kunnen leiden als deze gedurende de gehele looptijd van de verzekeringsovereenkomst (34 jaar) zijn ingelegd. De premieverhogingen die na 2002 zijn doorgevoerd voldoen echter niet aan deze voorwaarde. De uitleg die eiseres aan de clausule geeft, zou tot het onaannemelijke resultaat leiden dat ook een premieverhoging die vlak voor het einde van de looptijd van de verzekeringsovereenkomst wordt doorgevoerd en die daardoor nauwelijks heeft kunnen renderen, tot een verhoging van de garantie op de einddatum zou leiden. Eiseres heeft de stelling van Scildon dat een dergelijke garantie niet kan worden herverzekerd omdat het bedrag van de garantie en de looptijd niet vaststaan, niet gemotiveerd weersproken.

Geen hoger militair arbeidsongeschiktheidspensioen

Geschil over hoogte militair arbeidsongeschiktheidspensioen van oud-Libanonganger met PTSS. De rechtbank stelt vast dat aan eiser op 8 augustus 2017 een militair invaliditeitspensioen is toegekend, berekend naar een mate van invaliditeit van 23%. In het kader van een herbeoordeling is de mate van invaliditeit vastgesteld op 20,42% (afgerond 21%). Eiser maakt bezwaar. Verweerder heeft op basis van de verzekeringsgeneeskundige rapportage van 27 juli 2017 geen oorzakelijk maar wel een verergerend dienstverband voor de PTSS aanvaard. Daarbij is verder geen dienstverband aanvaard voor de persoonlijkheidsstoornis. Verweerder mocht bij de vaststelling van de mate van invaliditeit per 1 februari 2021 uitgaan van het in 2017 vastgestelde verergerend dienstverband voor de PTSS en de afwezigheid van een oorzakelijk dienstverband voor de persoonlijkheidsstoornis. Er zijn geen nova. De rechtbank komt tot de slotsom dat verweerder de mate van invaliditeit met dienstverband op de peildatum met een percentage van in totaal 20,42% (afgerond 21%) niet heeft onderschat.

Werkgever had na overgang onderneming pensioenvoorziening moeten voortzetten

Geschil over voortzetting pensioenovereenkomst na overgang van onderneming. Het hof oordeelt dat de verkrijgende werkgever was gehouden de voor de overgenomen werknemer bestaande pensioenvoorziening voort te zetten. De werkgever heeft dat niet gedaan, want de pensioenregeling is niet bij een pensioenuitvoerder ondergebracht. Niet gebleken is van een wijziging van de pensioenovereenkomst (afstand van pensioen). Er is geen schending van de klachtplicht, want er is in het geheel niet nagekomen. De verplichting tot nakomen pensioenovereenkomst is met de overname op 30 december 2011 ontstaan. Stuiting van de verjaring met een brief op 20 december 2016 is binnen de verjaringstermijn. Het hof houdt de veroordeling tot onderbrenging van de pensioenovereenkomst aan in afwachting van nadere informatie over de mogelijkheid tot het onderbrengen.

Verlaging partneralimentatie na vervroegd pensioen

De vrouw (onderhoudsplichtige) is minder gaan werken en wil met vervroegd pensioen. Partijen leggen aan de rechtbank ter beoordeling voor of de vrouw deze keuzes mag maken, gelet op haar onderhoudsplicht jegens de man. De rechtbank oordeelt dat niet van de vrouw kan worden gevergd dat zij blijft werken. Het werk valt de vrouw fysiek en mentaal zwaar. Bovendien hebben partijen tijdens het huwelijk de afspraak gemaakt dat zij op termijn beiden minder zouden gaan werken. De partneralimentatie wordt (getrapt) verlaagd en op nihil gesteld.

Afwikkeling huwelijksvermogensregime na echtscheiding; geen afstorting bij onbekende commerciële waarde pensioen in eigen beheer

Dit is de eindbeschikking in een langlopende echtscheidingsprocedure. Deze beslissing gaat onder meer over de afwikkeling van het huwelijksvermogensregime en de verevening van het pensioen. Voor de afwikkeling heeft een deskundige de waarde van de aandelen van diverse ondernemingen bepaald. De bezwaren tegen het deskundigenbericht worden verworpen. Bij het bepalen van de waarde van de in de verrekening te betrekken aandelen moet rekening gehouden worden met de daaraan verbonden AB-claim, vergelijkbaar met de situatie waarin sprake is van het uitkeren van dividend of bij het vervreemden van de aandelen. Deze latente belastingclaim wordt op dezelfde wijze gewaardeerd als het onderliggende vermogensbestanddeel waarover belasting zal worden geheven (een AB-claim van 25%). Er is geen sprake van een in het kader van de afwikkeling van het huwelijksvermogensregime (of nalatenschap) ontstane belastingverplichting, die al dan niet geruisloos kan worden doorgeschoven naar de toekomst. De rechtbank veroordeelt de man om aan de vrouw ter zake van het voorhuwelijkse vermogen en de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden te betalen het bedrag van € 33.999,90. Ten aanzien van de verzochte verklaring voor recht dat de pensioenaanspraken moeten worden verevend overeenkomstig de Wvps is overwogen dat de vrouw van rechtswege recht heeft op pensioenverevening en dus geen belang heeft bij haar verzoek. Dit geldt eveneens voor het in eigen beheer opgebouwde pensioen. De rechtbank constateert dat niet gesteld of gebleken is wat de commerciële waarde van de pensioenaanspraak van de vrouw per nu (het tijdstip van afstorting) is. Al hierom is de door de vrouw verzochte verklaring voor recht dat overgegaan moet worden tot afstorting van haar pensioenaanspraak niet toewijsbaar. Dat betekent dat de rechtbank niet toekomt aan de beoordeling van de vraag of er voldoende kapitaal binnen [naam bedrijf 1] aanwezig is om tot afstorting over te gaan zonder dat de continuïteit van de onderneming in gevaar wordt gebracht en – als sprake is van een tekort – aanleiding bestaat om dat toe te rekenen aan de man.

Advocatenkantoor had salary partner moeten informeren over wijziging pensioenregeling

Deze zaak gaat over de vraag (1) of eiseres vanaf 1 januari 2009 als salary partner bij Tanger werkzaam is geweest, (2) of Tanger eiseres had moeten informeren over de wijziging van de pensioenregeling en (3) of eiseres vanaf 1 januari 2011 tot het einde van de arbeidsovereenkomst in 2020 pensioenschade heeft geleden en zo ja hoeveel. De kantonrechter beantwoordt de eerste twee vragen bevestigend. Eventuele schade kan worden begroot aan de hand van de leer van de kansschade. Hierover mogen partijen een nadere akte nemen.

Ontslag statutair bestuurder in strijd met goed werkgeverschap: billijke vergoeding

Statutair bestuurder heeft zich niet kunnen voorbereiden op ontslag in AVA. Per direct statutair bestuurder op non-actief stellen vlak voor vakantie en het plannen van de AVA na zijn vakantie is in strijd met goed werkgeverschap. De rechtbank kent een billijke vergoeding toe van € 74.000.

Werkgever verleende zorg door uitleen van verpleegartikelen en viel daarmee onder werkingssfeer zorg en welzijn

Deze zaak gaat over de vraag of eiseres in de periode van 1 juni 2014 tot 1 januari 2021 onder de werkingssfeer viel van het Besluit verplichtstelling tot deelneming in het bedrijfstakpensioenfonds Zorg en Welzijn. Deelneming was tot die datum verplicht voor werknemers van werkgevers in de intramurale en/of extramurale zorg, waaronder rechtspersonen die zorg of hulp verleenden in de vorm van uitleen van verpleegartikelen. Eiseres richt zich op de levering en uitleen van: hoog/laag-bedden met toebehoren; scootmobielen, aangepaste fietsen, loophulpmiddelen; badliften, badplanken, toilet- en douchestoelen; drempelhulp, rolstoelen, trippenstoelen en aangepaste stoelen; andere voorzieningen op het vlak van het faciliteren in het zelf wassen, zelfstandige toiletgang, enz. De kantonrechter oordeelt dat de werkgever onder de werkingssfeerbepaling valt.

Werkgever die wederindiensttredingsvoorwaarde schendt, moet onder meer pensioenschade vergoeden

De rechtbank heeft in een tussenvonnis overwogen dat de werkgever volgens het sociaal plan de werknemer volgens de wederindiensttredingsvoorwaarde een vrijkomende functie had moeten aanbieden. De werkgever heeft in strijd daarmee gehandeld en moet de schade vergoeden. Eiser heeft gesteld dat zijn schade het gemiste werkgeversdeel van de pensioenpremie is. Het voornemen is in het tussenvonnis geuit om de schade op nihil te stellen. Eiser heeft zijn eis gewijzigd en vordert een nettobedrag van € 55.381,61 aan pensioenschade, € 249.132,40 aan inkomensschade en fiscale schade wegens betaling ineens. Eiser werkte fulltime bij zijn oude werkgever en parttime (80%) bij zijn huidige werkgever. Het door eiser gevorderde bedrag van € 55.381,61 is niet toewijsbaar. Als eiser daar tot de AOW-gerechtigde leeftijd in dienst was gebleven had werkgever € 93.052 aan pensioenpremie voor hem betaald. De huidige werkgever van eiser betaalt tot die tijd € 78.862. Correctie vanwege het feit dat hoofdwerktuigkundigen bij de oude werkgever gemiddeld 4,28 jaar eerder met pensioen gaan, betekent een schade voor eiser van € 6.583,76. De kantonrechter zal dit bedrag aan schade toewijzen. De schade die eiser mogelijk lijdt door zijn ontslag is grotendeels verdisconteerd in de ontslagvergoeding. Hierbij komt dat eiser inmiddels en al geruime tijd ander werk heeft. De vordering van vergoeding van het fiscale nadeel doordat hij de schade-uitkering in één bedrag ontvangt, in elk geval bestaande uit de door hem te betalen vermogensrendementsheffing, is toewijsbaar.

Geen kennelijke misslag bij niet veroordeling tot afstortingsplicht bij pensioen in eigen beheer na echtscheiding

Na echtscheiding ontstaat een geschil over de verevening van het ouderdomspensioen en het in eigen beheer opgebouwd pensioen. De rechtbank constateert dat niet gesteld of gebleken is wat de commerciële waarde van de pensioenaanspraak van de vrouw (per het tijdstip van afstorting) is. Hierom is de door de vrouw verzochte verklaring voor recht dat overgegaan moet worden tot afstorting van haar pensioenaanspraak niet toewijsbaar. In kort geding stelt zij in een executiegeschil dat dit een kennelijke misslag is. De rechtbank oordeelt anders. De deskundige ging uit van 1 juli 2013 en heeft zich niet uitgelaten over de commerciële waarde van de pensioenaanspraak op het tijdstip van afstorting door [bedrijf01]. Het verzoek tot afstorting is afgewezen. De verkoopopbrengst van de voormalige echtelijke woning moet worden aangewend om een schuld af te lossen en kan daarom niet dienen tot zekerheid van eventuele pensioenaanspraken van de vrouw.