Voldoende informatie verstrekt om waarde pensioen na echtscheiding te kunnen vaststellen

Vrouw wenst informatie over waarde tijdens huwelijk opgebouwd pensioen. Zij stelt op grond van het arrest Boon-Van Loon aanspraak te hebben op verdeling van pensioen. De voorzieningenrechter overweegt dat de vrouw ter zitting haar vordering tot veroordeling van de helft van het uitgekeerde pensioen heeft ingetrokken. De rechter stelt vast dat voor en tijdens de zitting voldoende relevante informatie beschikbaar is gekomen voor de vrouw om in lijn met het eerdergenoemde Boon/Van Loon-arrest de waarde van de betreffende pensioenrechten te kunnen vaststellen.

Man wordt veroordeeld tot verevening diverse pensioenpolissen en verdeling bij helfte van saldi uitkeringen overige polissen

Geschil na echtscheiding over financiële afwikkeling. Bestaan en omvang van de diverse pensioenpolissen is onduidelijk. De rechtbank oordeelt dat de WVPS van toepassing is op de polissen van Centraal Beheer en het KPN pensioenfonds. Daarnaast bepaalt de rechtbank dat het saldo van de AMEV-polis en van de andere polis van Centraal Beheer bij uitkering aan de man bij helfte moet worden verdeeld. De man moet alsdan de helft van het saldo betalen aan de vrouw en verificatoire bescheiden over de uitkering aan haar doen toekomen.

Verzoek om verevening pensioen na echtscheiding afgewezen want tardief

Geschil over financiële afwikkeling na echtscheiding. Het hof wijst het verzoek van de vrouw om partneralimentatie af omdat de behoefte onvoldoende is onderbouwd. De gevorderde verklaring voor recht dat de vrouw recht heeft op vergoeding van de helft van de waarde van het ouderdomspensioen dat door de man tijdens het huwelijk is opgebouwd, wijst het hof eveneens af. Het verzoek is tardief want in strijd met de tweeconclusieregel. Verevening van de pensioenafspraken vloeit voort uit de wet, de vrouw is thans nog ruim op tijd met het opsturen van het betreffende mededelingsformulier aan de pensioenuitvoerder van de man.

Slapend dienstverband moet één dag voor pensionering beëindigd worden met toekenning transitievergoeding

Werknemer heeft een slapend dienstverband. Op 19 maart 2019 verzoekt hij om een eindafrekening. Werkgever laat weten dat die volgt bij uitdiensttreding. Eén dag voor zijn pensionering, op 18 november 2019, verzoekt de werknemer de werkgever om beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst. De werkgever reageert op 22 november dat de arbeidsovereenkomst is geëindigd op 19 november. De werknemer vordert de transitievergoeding. Hij stelt dat de werkgever hem niet goed heeft geïnformeerd terwijl bij een directe collega wel is meegewerkt aan beëindiging onder toekenning van een transitievergoeding. De kantonrechter oordeelt dat de werkgever gehouden is om als schadevergoeding het bedrag van de transitievergoeding te betalen.

Pensioenschade is onderdeel van billijke vergoeding na ernstig verwijtbaar ontslag door werkgever

Ontslagzaak. Werkgeefster Yulius heeft gehandeld in strijd met het goed werkgeverschap door onvoldoende te doen om de vertrouwensbreuk te herstellen, onterecht een formele waarschuwing op te leggen en de schade als gevolg van de onterechte schorsing niet ongedaan te maken. Handelen van de werkgeefster is ernstig verwijtbaar. Psychische klachten werkneemster zijn gevolg daarvan. Aan haar wordt een billijke vergoeding toegekend in verband met materiële schade; toegewezen worden de bedragen aan inkomensschade (€ 9.341,56), pensioenschade (€ 15.020,88) en gratificatieschade (€ 2.025,54), in totaal € 26.387,98 en aan billijke vergoeding in verband met immateriële schade € 30.000. De transitievergoeding heeft werkgeefster inmiddels betaald.

Kantonrechter verklaart zich onbevoegd en verwijst verdelingszaak pensioen na echtscheiding naar rechtbank

Geschil over pensioen na echtscheiding in 1993. Haar vordering strekt tot verdeling van pensioen in ontbonden huwelijksgemeenschap. Tot aan herziening per 1 januari 2002 was de rechtbank de bevoegde rechter ter zake van een verdeling. Ten aanzien van de onderhavige vorderingen ter zake van verdeling is de rechtbank bevoegd. Dat brengt mee dat de kantonrechter zich onbevoegd zal verklaren en de zaak verwijst naar de handelskamer van deze rechtbank.

Onderneming met R&D-activiteiten valt eerst niet en later wel onder werkingssfeer metaal en techniek

Kern van het geschil is de vraag of Prodrive onder de werkingssfeer van algemeen verbindend verklaarde cao en verplichtstellingsbeschikking metaal en techniek valt. Prodrive meent dat kernactiviteiten van de onderneming liggen op het terrein van R&D. De rechtbank constateert dat de werkingssfeerbepaling meerdere keren is gewijzigd. Op grond van de uitleg en rechtspraak oordeelt hij dat de werkgever tot 30 september 2015 niet onder de werkingssfeer valt. Vanaf dat moment kan de werkgever er wel onder vallen, in beginsel is de verklaring voor recht vanaf 1 januari 2016 toewijsbaar. Prodrive mag zich bij akte uitlaten.

Geen schadevergoeding na omzetting beschikbaar kapitaal in pensioen door pensioenfonds na einde arbeidsovereenkomst

Voormalig werknemer van Rabobank vordert schadevergoeding van Rabobank pensioenfonds. Het pensioenfonds heeft het beschikbare kapitaal van de vrijwillige aanvullende individuele flexioenregeling direct na einde arbeidsovereenkomst omgezet in extra pensioenaanspraken. De flexioenregeling is een product van Robeco uitgevoerd door het pensioenfonds. Volgens eiser is dat in strijd met de zorgplicht en heeft hij schade geleden doordat het kapitaal niet is omgezet bij datum pensionering. Het pensioenfonds mocht het kapitaal volgens het pensioenreglement omzetten. De informatie uit de brochure waar de werknemer zich op beroept is niet opgesteld door het pensioenfonds maar door Robeco.

Eenzijdige wijziging pensioenovereenkomst door AFM deels rechtsgeldig, wijziging onvoorwaardelijke indexatie en wijziging uitvoeringsovereenkomst niet

AFM wijzigt eenzijdig de pensioenovereenkomst met werknemers. Er ontstaat een geschil over de rechtsgeldigheid van die eenzijdige wijziging van pensioenovereenkomst en uitvoeringsovereenkomst. Het hof verklaart voor recht dat de eenzijdige wijziging door AFM van de Pensioenregeling 2014 naar de Pensioenregeling 2016 niet rechtsgeldig is geweest voor zover die wijziging betrekking heeft op de premiesystematiek op basis van premiedemping, op de maximering van de bijdrage van AFM in de uitvoeringskosten en op de beëindiging van de onvoorwaardelijke indexatie van de tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken, en daarmee in zoverre geen rechtsgevolg heeft gehad. Tevens verklaart het hof voor recht dat de wijziging van Pensioenovereenkomst 2014 nietig is voor wat betreft de afschaffing van de onvoorwaardelijke indexatie van tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken. De wijziging van de Uitvoeringsovereenkomst 2014 is nietig voor wat betreft de afschaffing van de herstelpremieopslag van 10% van de premie, de vergoeding van de werkelijke uitvoeringskosten die zijn toe te rekenen aan de tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken en de verplichting om de extra last voor het pensioenfonds als gevolg van grondslagwijzigingen (anders dan ten gevolge van wijzigingen in de rekenrente) te vergoeden die zijn toe te rekenen aan de voor 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken. Voor de overige onderdelen van de eenzijdige wijziging had AFM volgens het hof een voldoende zwaarwichtig belang.

Eenzijdige wijziging pensioenovereenkomst door AFM deels rechtsgeldig, wijziging onvoorwaardelijke indexatie en wijziging uitvoeringsovereenkomst niet

AFM wijzigt eenzijdig de pensioenovereenkomst met werknemers. Er ontstaat een geschil over de rechtsgeldigheid van die eenzijdige wijziging van de pensioenovereenkomst en uitvoeringsovereenkomst. Het hof verklaart voor recht dat de eenzijdige wijziging door AFM van de Pensioenregeling 2014 naar de Pensioenregeling 2016 niet rechtsgeldig is geweest voor zover die wijziging betrekking heeft op de premiesystematiek op basis van premiedemping, op de maximering van de bijdrage van AFM in de uitvoeringskosten en op de beëindiging van de onvoorwaardelijke indexatie van de tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken, en daarmee in zoverre geen rechtsgevolg heeft gehad. Tevens verklaart het hof voor recht dat de wijziging van Pensioenovereenkomst 2014 nietig is voor wat betreft de afschaffing van de onvoorwaardelijke indexatie van tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken. De wijziging van de Uitvoeringsovereenkomst 2014 is nietig voor wat betreft de afschaffing van de herstelpremieopslag van 10% van de premie, de vergoeding van de werkelijke uitvoeringskosten die zijn toe te rekenen aan de tot 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken en de verplichting om de extra last voor het pensioenfonds als gevolg van grondslagwijzigingen (anders dan ten gevolge van wijzigingen in de rekenrente) te vergoeden die zijn toe te rekenen aan de voor 1 januari 2016 opgebouwde pensioenaanspraken. Voor de overige onderdelen van de eenzijdige wijziging had AFM volgens het hof een voldoende zwaarwichtig belang.