Onderneming moet duurtetoeslag betalen aan pensioenfonds voor overgenomen werknemers

Algemeen Pensioenfonds Curaçao spreekt onderneming aan voor achterstallige pensioenpremies, VUT-premies en duurtetoeslag. De onderneming roept het land Curaçao op in vrijwaring voor de duurtetoeslag. Het gerecht beslist dat Aqualectra is gehouden tot betaling van o.a. duurtetoeslag aan pensioenfonds voor in 1988 overgenomen werknemers van de Dienst Water en Distributie. Het gerecht wijst de vrijwaringsvordering tegen Land Curaçao af.

DGA na scheiding niet verplicht tot afstorting in eigen beheer opgebouwd pensioen

Kernvraag is of de vrouw als DGA het in eigen beheer opgebouwd pensioen verplicht is af te storten aan de man na de scheiding. Dit is de beschikking na verwijzing Hoge Raad 17 april 2017 over afstorting pensioen in eigen beheer. De Hoge raad heeft op 14 februari 2020 beslist dat voor de hoogte van de commerciële waarde van het af te storten pensioen uitgegaan moet worden van de datum van de feitelijke afstorting. Of afstorting door de BV tot de mogelijkheden behoort, is afhankelijk van de financiële positie van de BV op de datum van de afstorting. De continuïteit van de BV mag als gevolg van de afstorting niet in gevaar komen. Naar het oordeel van het hof dient de balans van de vennootschap beoordeeld te worden op de datum van de afstorting. In het onderhavige geval wensen partijen uit te gaan van de balans van de vennootschap per 16 juni 2010. In die balans was een pensioenvoorziening opgenomen van slechts € 198.931, terwijl de commerciële waarde van het pensioen € 635.730 is. Het hof heeft de balans van de BV aangepast met de hogere pensioenvoorziening en daarna beoordeeld of de BV over kon gaan tot afstorting. Gelet op alle omstandigheden van het geval beslist het hof dat de directeur-groot aandeelhouder niet verplicht is tot het overgaan tot afstorting van de pensioenrechten.

Onderneming moet na betaling premiefacturen aan sociale fondsen en bedrijfstakpensioenfondsen rentefactuur betalen, buitengerechtelijke kosten over premiefactuur niet; buitengerechtelijke kosten over rentefactuur wel

Incassogeschil over verschuldigde premies, rente en buitengerechtelijke kosten van bouwonderneming aan sociale fondsen en bedrijfstakpensioenfonds. Onderneming heeft de premies betaald. Kantonrechter oordeelt dat de onderneming de rentefactuur moet betalen. Buitengerechtelijke kosten voor de premiefacturen zijn niet verschuldigd. De buitengerechtelijke kosten voor de rentekosten wel want daar is meer werk verricht dan een enkele aanmaningsbrief.

Verevening pensioen na echtscheiding

Vrouw verzoekt om echtscheiding met nevenvoorzieningen. Voor wat betreft pensioen verzoekt zij om verevening. De rechtbank wijst het verzoek om verevening van ouderdomspensioen toe. Het verzoek om nabestaandenpensioen wijst de rechtbank af omdat onweersproken is gesteld dat de man geen nabestaandenpensioen heeft opgebouwd. De overgelegde stamrechtovereenkomst is geen pensioentoezegging.

Verevening pensioen na scheiding

Man en vrouw zijn gehuwd in Griekenland in 2001 en hebben zowel Nederlandse als Griekse nationaliteit. Vrouw verzoekt om echtscheiding met nevenvoorzieningen. De rechtbank stelt vast dat de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft nu beide partijen hun gewone verblijfplaats in Nederland hebben. Dat betekent dat er ten aanzien van de pensioenverevening eveneens rechtsmacht is. De rechtbank oordeelt dat partijen moeten overgaan tot de wettelijke pensioenverevening.

Nederlandse rechter bevoegd te oordelen over verdeling pensioen na scheiding in 1994 van inmiddels in Duitsland residerende man

Geschil over verdeling pensioen volgens echtscheidingsconvenant na echtscheiding in 1994. De man is sinds oktober 2017 vervroegd met pensioen gegaan in Duitsland. Vrouw vordert verdeling van het ouderdomspensioen. De man vordert bij incident dat de rechtbank zich onbevoegd verklaart. De rechtbank oordeelt op grond van Brussel I verordening en het EVO dat Nederlands recht van toepassing is, waardoor rechtsmacht toekomt aan de rechtbank. De rechtbank bepaalt een comparitie.

Billijke vergoeding na onbegripvolle schorsing wegens coronazorgen werkneemster leidend tot ontslag

Werkneemster heeft wegens zorgen over corona bij een collega aangegeven niet op kantoor te willen werken wegens paniekaanvallen. Werkgever heeft haar diezelfde dag met onmiddellijke ingang geschorst. Werkgever verzoekt ontbinding van de arbeidsovereenkomst. De kantonrechter oordeelt dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen. Hij kent naast de transitievergoeding een billijke vergoeding toe van 6.500 bruto, onder meer wegens pensioenschade en gemist ouderschapsverlof. De gevorderde vergoeding van € 1.300,75 voor de vaststelling van de pensioenschade wordt eveneens toegewezen.

Hof bepaalt dat deskundige moet bepalen hoe na scheiding de verevening van het pensioen in eigen beheer van DGA moet worden vastgesteld

Geschil over verevening pensioen in eigen beheer DGA na echtscheiding. Het hof bepaalt dat de deskundige de commerciële waarde van het te verevenen pensioen dient te berekenen per 3 november 2014 (waarbij de heersende marktrente tot uitgangspunt dient te worden genomen); of op het tijdstip van echtscheiding (3 november 2013) het in de BV aanwezige kapitaal toereikend is om: (1) de pensioenaanspraak van de vrouw af te storten én (2) de overblijvende pensioenaanspraak van de man (genoegzaam) te dekken. De deskundige moet voorts nog antwoord geven op de vraag wat de liquidatiewaarde van de BV is per 29 maart 2013, waarbij de deskundige rekening moet houden met de waardedaling van de aandelen als gevolg van de externe uitvoering van de pensioenrechten van de vrouw ten laste van het eigen vermogen van de BV.

Rechtbank wijst verzoeken om algemeen verbindend verklaarde cao’s en verplichtstelling buiten toepassing te laten af

Eisers hebben de minister verzocht om de collectieve arbeidsovereenkomsten en de verplichting tot deelname aan de bedrijfstakpensioenfondsen in die sectoren vanaf 2007 buiten toepassing te laten. De minister is niet op dit verzoek ingegaan. Eisers hebben hiertegen bezwaar gemaakt. Eisers vinden dat de cao’s niet algemeen verbindend hadden mogen worden verklaard. De partijen bij de cao’s zijn volgens hen onvoldoende representatief. De rechtbank oordeelt dat de wet (Wet AVV en Wet Bpf) de minister niet de mogelijkheid biedt om de cao’s en de verplichting tot deelname aan de bedrijfstakpensioenfondsen in die sectoren buiten toepassing te laten op het moment dat deze algemeen verbindend zijn verklaard en verplicht zijn gesteld. De minister is niet bevoegd een besluit te nemen dat op rechtsgevolgen is gericht. Als gevolg is de weigering om een dergelijk besluit te nemen ook geen besluit dat op rechtsgevolg is gericht. Omdat er geen sprake is van een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb heeft de minister het bezwaar terecht kennelijk niet-ontvankelijk verklaard.

Onjuiste informatie door pensioenfonds geeft geen recht op hogere uitkering dan volgens reglement en vereveningswet

Het gaat in dit hoger beroep om de vraag of ABP aan appellant € 15.855,84 per jaar aan ouderdomspensioen moet uitkeren. Dit is het bedrag dat aanvankelijk door ABP aan appellant was gecommuniceerd, maar later onjuist bleek te zijn. Het hof oordeelt dat wat appellant aan ouderdomspensioen mocht en mag verwachten wordt bepaald door hetgeen hij met zijn overheidswerkgever is overeengekomen in de overeenkomst als bedoeld in artikel 4, lid 1 Wet privatisering ABP (WPA). ABP dient deze overeenkomst (slechts) uit te voeren. In het pensioenreglement is bepaald wat de aanspraken inhouden. Appellant kan geen afspraken maken met ABP (die slechts uitvoerder is) die een ruimere strekking hebben dan hetgeen in zijn relatie met zijn overheidswerkgever heeft te gelden (vastgelegd in het pensioenreglement). Hetzelfde geldt voor het vereveningsdeel van het pensioen. Het is niet aan ABP om het vereveningsdeel zelf te bepalen. De wijze waarop het vereveningsdeel moet worden vastgesteld volgt rechtstreeks uit de Wet VPS.