Curator stelt bestuurder met succes aansprakelijk na faillissement wegens aansluiting met terugwerkende kracht bij verplicht bedrijfstakpensioenfonds

Vennootschap wordt geconfronteerd met verplichte aansluiting met terugwerkende kracht door Bpf Bouw. Bestuurder van de rechtspersoon vraagt faillissement aan om die reden. Na het faillissement stelt de curator de bestuurder hoofdelijk aansprakelijk voor onder meer de boedelschuld aan Bpf Bouw. De rechtbank oordeelt dat niet in geschil is dat de vordering van Bpf Bouw reden was om het faillissement van [naam gefailleerde rechtspersoon] aan te vragen. Het is aannemelijk dat de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Er is voldaan aan artikel 2:248 lid 1 BW en als bestuurder van [naam gefailleerde rechtspersoon] is hij aansprakelijk voor het boedeltekort.

Afwikkeling vermogen na echtscheiding conform bindend advies

Geschil na echtscheiding in 2017 over afwikkeling vermogen. Tijdens het huwelijk is geen uitvoering gegeven aan het in de huwelijkse voorwaarden opgenomen periodiek verrekeningsbeding. Tijdens de mondelinge behandeling zijn afspraken gemaakt over een bindend advies. Hoewel de aangezochte deskundige niet bindend wil adviseren heeft het advies naar oordeel rechtbank desondanks tussen partijen wel als bindend te gelden. De vrouw dient uit hoofde van de verrekening nog een bedrag van € 1.827.712,50 te betalen. De rechtbank overweegt dat de vrouw, hoewel zij heeft gesteld bezig te zijn de pensioenverevening te regelen, geen stukken ter zake heeft overgelegd. De vrouw dient binnen vier weken na betekening van dit vonnis stukken aan de man te verstrekken waaruit blijkt dat zij het pensioenfonds Aegon UK heeft verzocht het tijdens het huwelijk opgebouwde ouderdomspensioen te verevenen en wat de stand van zaken ter zake is.

Billijke vergoeding na ernstig verwijtbaar ontslag wegens verstoorde arbeidsverhouding

De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek van de werkgeefster wegens een verstoorde arbeidsverhouding toe. Vier dagen nadat werkneemster zich had beter gemeld en met haar was gesproken over haar doelstellingen voor het komende jaar wil werkgeefster de arbeidsovereenkomst beëindigen. De kantonrechter oordeelt dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen. Naast de transitievergoeding is een billijke vergoeding verschuldigd van € 97.725,68.

Protest tegen conversiebesluit militair pensioen niet succesvol

Vanaf 1 juni 2001 is op de berekening van een militair pensioen het ABP-reglement van toepassing. In het conversiebesluit van 16 juli 2001 is eisers pensioen overgedragen aan het ABP en zijn pensioen herberekend. In 2016 geeft eiser aan dat daarbij fouten zijn gemaakt en dat hij daardoor € 200 per maand te weinig pensioen ontvangt, met het verzoek dat te herstellen. De rechtbank heeft op 12 januari 2017 uitspraak gedaan. Op 16 februari 2017 heeft hij en soortgelijk verzoek ingediend. Defensie heeft dat verzoek opgevat als een verzoek om terug te komen van het in rechte vaststaande conversiebesluit en opgemerkt dat hij geen beroep heeft ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank van 12 januari 2017. In deze zaak oordeelt de rechtbank met toepassing van artikel 4:6 Awb dat niet gebleken is van nieuwe feiten of omstandigheden waardoor geen plaats is voor inhoudelijke beoordeling.

Ernstig verwijtbaar ontslag vlak voor pensionering leidt tot billijke vergoeding met als uitgangspunt verschil feitelijke situatie en situatie dat werknemer tot pensioendatum in dienst was gebleven.

Ontslagzaak. Het hof oordeelt in navolging van de kantonrechter dat werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Door toedoen van Innoforte is de arbeidsverhouding duurzaam en onherstelbaar verstoord geraakt. Verzoeker is door Innoforte plotsklaps als incompetent buiten spel gezet en Innoforte heeft hem geen kans geboden zijn functioneren te verbeteren of te werken aan verbetering van de verstoorde verhoudingen. Er zijn met verzoeker geen functioneringsgesprekken gevoerd, waarin zijn functioneren als onvoldoende werd beoordeeld en hem is geen verbetertraject aangeboden. Bij het bepalen van de hoogte van de billijke vergoeding vergelijkt het hof de feitelijke situatie waarin sprake is van ernstige verwijtbaarheid van Innoforte met de hypothetische situatie dat geen sprake zou zijn geweest van ernstige verwijtbaarheid van Innoforte. Het hof vindt het niet aannemelijk dat verzoeker tot zijn pensioengerechtigde leeftijd nog inkomsten (als zelfstandige of in dienstverband) verwerft die hoger zijn dan de WW-uitkering. Het hof wijst het verzoek tot betaling van een billijke vergoeding toe. Waar de kantonrechter oordeelde dat die vergoeding 25.000 bedroeg, kent het hof 38.500 toe.

Werkneemster behoudt recht op salarisbetaling tot afgesproken einddatum ondanks vervroeging AOW-leeftijd

Werkneemster en Wageningen Universiteit sluiten op 24 mei 2019 een vaststellingsovereenkomst. Daarin staat onder meer dat werkneemster vanaf 1 augustus wordt vrijgesteld van werk en dat zij krijgt doorbetaald totdat de aanstelling eindigt per 12 augustus 2021. Als gevolg van de Wet temporisering verhoging AOW-leeftijd wordt de AOW-leeftijd in 2021 66 jaar en vier maanden en niet 67 jaar. Werkneemster gaat niet akkoord met het voorgestelde addendum om de einddatum uit de vaststellingsovereenkomst te wijzigen. Werkgever stopt betaling op 12 december 2020, de AOW-leeftijd. Werkneemster vordert nakoming van de vaststellingsovereenkomst. De kantonrechter oordeelt dat in de vaststellingsovereenkomst staat dat de aanstelling van werkneemster eindigt per 12 augustus 2021. De tekst van de overeenkomst bevat een concrete datum en geen begrip of bewoordingen die voor meerdere interpretaties vatbaar zijn. Er is geen sprake van onvoorziene omstandigheden.

Begroting billijke vergoeding met uitgangspunt inkomensschade tot pensioendatum

Het hof heeft bij beschikking van 3 juni 2021 overwogen dat er een grondslag is voor toekenning van een billijke vergoeding na het ontslag van een werknemer. Het hof overwoog dat het de berekeningssystematiek van werknemer kan volgen (inkomensschade minus transitievergoeding). Het hof oordeelt dat in dit geval het vertrekpunt voor de begroting van de billijke vergoeding moet zijn de fictie dat werknemer nog in dienst was gebleven bij werkgever tot de datum van pensioen. Daartoe ziet het hof aanleiding gelet op de leeftijd (62 jaar) en het arbeidsverleden van werknemer (circa 35 jaar). Beide partijen hebben verwijtbaar gehandeld, maar naar het oordeel van het hof is de mate van verwijtbaarheid van werknemer aanzienlijk minder dan die van werkgever. Daarom heeft het hof eerst een begroting gemaakt van het inkomstenverlies en zal de verwijtbaarheid van werknemer tot uitdrukking worden gebracht in een afronding van dat bedrag naar beneden. Alles tegen elkaar afwegende zal het hof de vergoeding bepalen op € 85.000 bruto.

Geen militair arbeidsongeschiktheidspensioen na busongeval

Eiser maakt aanspraak op een militair invaliditeitspensioen na een busongeval in militaire dienst in Suriname in 1974. Het ministerie wijst dat verzoek af. De rechtbank oordeelt dat er onvoldoende grond is om eiser te volgen in zijn betoog dat de oogklachten in verband staan met het busongeval dat in 1974 heeft plaatsgevonden. Er zijn geen objectieve gegevens waarin de bevestiging kan worden gevonden dat eisers rechteroog ten gevolge van het busongeval is geperforeerd. Het tijdsverloop van meer dan 45 jaar werkt in het nadeel van eiser.

Vrouw heeft na uitvoering pensioen in eigen beheer geen vordering jegens de man

Partijen zijn gehuwd in 1972 en gescheiden in 2004. Ze hebben afspraken gemaakt in een echtscheidingsconvenant en een notariële verdelingsakte. In het convenant zijn afspraken gemaakt over de pensioenrechten in eigen beheer. Daarin staat samengevat dat de B.V. aan elke partij de helft van het totale vermogen van € 164.317,89 overmaakt op een door elke partij aan de B.V. op te geven rekening van een pensioenverzekeraar. Opgebouwd pensioen in het verleden zal volgens de WVPS worden verevend. In afwijking van deze afspraken in het convenant, heeft [naam 1] B.V. met instemming van partijen het pensioen van beide partijen in eigen beheer uitgevoerd en aan partijen pensioenuitkeringen gedaan. Tussen partijen is in geschil of [naam 1] B.V. een te groot gedeelte van het pensioen in eigen beheer aan de man heeft uitgekeerd en, zo ja, of de vrouw in verband daarmee een vorderingsrecht op de man heeft. Een eventuele te hoge uitkering door [naam 1] B.V. aan de man levert daarom geen vordering van de vrouw op de man op, maar een vordering van [naam 1] B.V. op de man uit hoofde van onverschuldigde betaling. De vordering van de vrouw jegens de man moet daarom worden afgewezen.

Afwijzing van verzochte schorsing van executie van dwangbevel pensioenfonds

Een onderneming die zich bezighoudt met de import, export, distributie en verkoop van noten, gedroogde vruchten en andere landbouwproducten en nonfood-producten wordt aangeschreven door het verplichtgestelde bedrijfstakpensioenfonds groothandel in levensmiddelen. Na diverse brieven waarin wordt gesteld dat de onderneming verplicht moet deelnemen en werknemersgegevens moet aanleveren, volgt een ambtshalve premienota en op 11 december 2017 een dwangbevel. De onderneming gaat daartegen niet in verzet. Op 10 maart 2021 volgt een nieuw dwangbevel voor een latere periode. Daarvan komt de onderneming in verzet. In kort geding verzoekt de onderneming om het pensioenfonds te verbieden om dwangbevel 1 te executeren. De voorzieningenrechter wijst dat verzoek af. Omdat eiseres geen verzet heeft aangetekend, is het dwangbevel onherroepelijk geworden. Het pensioenfonds heeft daardoor in beginsel op grond van artikel 21 lid 4 Wet Bpf jo. artikel 430 e.v. Rv de bevoegdheid om het dwangbevel (zonder rechterlijke tussenkomst) te executeren. Er is geen sprake van misbruik van de executiebevoegdheid.