Streefregeling is geen uitkeringsovereenkomst, geen eenzijdige wijziging naar premieovereenkomst

Geschil over vraag of eiseres eindloonregeling (uitkeringsovereenkomst) heeft, hoewel regeling is uitgevoerd door kapitaalverzekering waarmee eindloonpensioen werd nagestreefd maar niet gegarandeerd. De kantonrechter oordeelt op grond van de Haviltex-maatstaf dat de werknemer geen recht heeft op een uitkeringsovereenkomst. De reconventionele vordering van de werkgever tot eenzijdige wijziging van de pensioenovereenkomst door opname in de beschikbarepremieregeling wijst de kantonrechter af.

Deliveroo valt onder verplichtstelling bedrijfstakpensioenfonds vervoer

Geschil over de vraag of Deliveroo valt onder het verplichtstellingsbesluit van het bedrijfstakpensioenfonds Beroepsvervoer over de weg. Het hof legt de werkingssfeerbepaling in het verplichtstellingsbesluit uit aan de hand van de bewoordingen daarvan, het systeem en de structuur van de werkingssfeerbepaling en van aanpalende wetten, en de eventuele onaannemelijkheid van de rechtsgevolgen. Het concludeert dat Deliveroo onder de werkingssfeer valt. Het hof oordeelt dat wellicht in het verleden het begrip ‘goederenvervoer’ in het spraakgebruik vooral zag op (zwaar) gemotoriseerd verkeer, maar dat in de loop van de afgelopen jaren dit begrip aan verandering onderhevig is geweest en thans ook vele andere vormen van niet-gemotoriseerd goederenvervoer omvat, zoals vervoer per (bak)fiets en scooter. Het normale en/of gangbare spraakgebruik bevat dus geen overtuigende aanwijzing voor de stelling van Deliveroo dat bezorging per fiets niet onder de werkingssfeer valt. Het hof verwerpt het beroep op ongeldigheid van het verplichtstellingsbesluit wegens onvoldoende representativiteit. Er is geen inbreuk op het vrije verkeer van diensten en het vrije verkeer van vestiging naar Europees recht.

Geen bestuurdersaansprakelijkheid: bestuurder wordt geacht melding betalingsonmacht bedrijfstakpensioenfonds te hebben gedaan

Geschil over de vraag of bestuurder aansprakelijk was voor achterstallige pensioenpremies die niet betaald waren aan het bedrijfstakpensioenfonds Zorg en Welzijn. Relevant is of de feiten en omstandigheden maken dat er tijdig melding is gedaan van betalingsonmacht. Kantonrechter en hof oordelen dat bestuurder hoofdelijk aansprakelijk is voor de achterstallige pensioenpremies. De Hoge Raad komt tot een ander oordeel. Hij overweegt dat de melding van betalingsonmacht moet inhouden dat niet kan worden betaald, en inzicht moet geven in de omstandigheden die daartoe hebben geleid. De verstrekte informatie moet zodanig zijn dat het bedrijfstakpensioenfonds in staat is om zich op basis daarvan een redelijk oordeel te vormen over de oorzaken van de betalingsonmacht en zich te beraden op de opstelling die het ten aanzien van de rechtspersoon zal innemen. Vervolgens is het aan het bedrijfstakpensioenfonds om te beoordelen of nog meer informatie nodig is. Het oordeel van het hof komt erop neer dat de bij PFZW aanwezige wetenschap omtrent de moeilijke financiële omstandigheden van A, niet eraan in de weg stond dat A een melding van betalingsonmacht moest doen. Dit oordeel geeft blijk van een onjuiste rechtsopvatting voor zover het berust op een miskenning van hetgeen hiervoor is overwogen. Indien het hof dat niet heeft miskend, is het bedoelde oordeel zonder nadere toelichting niet begrijpelijk in het licht van de door de bestuurder aangevoerde omstandigheden, aldus de Hoge Raad.

Onterecht ontslag op staande voet en afwijzing ontbindingsverzoek

HR director van Essilor wordt op staande voet ontslagen wegens meerdere redenen, waaronder vijftien jaar ten onrechte pensioencompensatie ontvangen, creëren angstcultuur, niet naleving conflict of interest-regels en misbruik van positie bij uitbetaling vakantiedagen. Ontslag op staande voet op 9 juni 2021 is onterecht. Werkgever heeft werkneemster niet in de gelegenheid gesteld te reageren op aantijgingen. Hoewel aannemelijk is dat de arbeidsverhouding tussen partijen als gevolg van het ontslag op staande voet in enige mate verstoord is geraakt, is die verstoring thans onvoldoende ernstig en duurzaam om een beëindiging van de arbeidsovereenkomst te rechtvaardigen. Werkneemster heeft ook tijdens de mondelinge behandeling te kennen gegeven te persisteren in haar wens om bij Essilor in haar oude functie terug te keren zodra zij daarvoor arbeidsgeschikt is. Mede gezien het 22 jaar durende en onberispelijke dienstverband van werkneemster mag van Essilor worden verwacht dat zij als werkgever een reële poging onderneemt om de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Dit kan bijvoorbeeld door middel van een mediationtraject, dat tot op heden niet is ingezet.

Kantonrechter verleent DAS vervangende toestemming voor compensatiebesluit indexatie na onthouden instemming OR

Geschil tussen OR en DAS over de indexatie van het tot 2017 bij ASR opgebouwd pensioen. Bij de overgang van ASR naar het Nederlandse pensioenfonds hebben DAS en de OR in december 2016 afspraken gemaakt, waarbij de OR instemmingsrecht heeft op het eventuele besluit van de ondernemer om het gesepareerde beleggingsdepot met ingang van 1 januari 2019 te wijzigen, aan te passen of op te heffen. In 2018 heeft de OR instemming verleend met de beëindiging van de winstdelingsregeling van het GB depot per 1 januari 2019 met inachtneming van afspraken vastgelegd in een convenant. Daarin is onder meer afgesproken dat partijen zoeken naar een passende oplossing waarbij als uitgangspunt geldt een redelijk indexatieperspectief, mits betaalbaar. In 2019 heeft DAS de OR om instemming gevraagd met een compensatiebesluit. De OR heeft geen instemming verleend. In 2020 heeft DAS het besluit genomen. De OR heeft de nietigheid van het besluit ingeroepen. De rechtbank oordeelt dat het besluit nietig is maar verleent DAS vervangende toestemming. Overwogen wordt dat niet vaststaat, en het zelfs bij de huidige rentestand en marktontwikkelingen onwaarschijnlijk is, dat er na 2019 enige overrente uit het GB-depot zou zijn voortgekomen indien dit niet was beëindigd. Daarnaast wordt overwogen dat voldoende is komen vast te staan dat bij voortzetting van het depot, DAS per jaar een bedrag van circa € 500.000 zou hebben moeten bijstorten. De nu voorgelegde financiële maatregelen – zo is niet inhoudelijk gemotiveerd betwist – kosten DAS rond € 900.000 per jaar, voor de eerstkomende vijftien jaar. DAS betaalt derhalve niet minder dan het bedrag dat zij anders bij voortzetting, jaarlijks aan het depot had dienen bij te dragen. Meespeelt ook dat het (extra) bedrag van € 400.000 zeker aan indexatie kan worden besteed, terwijl het ontstaan van een overrente bij voortzetting van het GB-depot, allerminst zeker is. De rechtbank meent dat het onredelijk is dat de OR instemming onthoudt.

Ontslagvergoeding gebaseerd op doorwerken tot 70 jaar

Geschil tussen werkgever en werkneemster met 43 dienstjaren over ontslag en hoogte ontslagvergoeding. Werkgever heeft in verband met een reorganisatie een sociaal plan opgesteld. Onderdeel daarvan is dat de ontslagvergoeding niet meer zal zijn dan het inkomen tot de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar. Beide partijen doen ontbindingsverzoek. Het gerecht oordeelt dat er geen beëindigingsleeftijd is overeengekomen met werkneemster. Het lijkt het gerecht redelijk om aan te nemen dat werkneemster tot zeventigjarige leeftijd zou hebben doorgewerkt in het geval het dienstverband zou zijn voortgezet. Het gerecht gaat daarvan uit bij het vaststellen van de hoogte van de vergoeding, die uitkomt op Naf 250.000.

Nieuwslezeres Omroep Gelderland had geen arbeidsovereenkomst maar overeenkomst van opdracht

Geschil tussen nieuwslezeres die op freelancebasis werkte bij Omroep Gelderland. Nieuwslezeres die niet meer te werk wordt gesteld vordert vernietiging van de onregelmatige opzegging van de arbeidsovereenkomst, achterstallig salaris, aansluiting met terugwerkende kracht bij het pensioenfonds en voldoening van pensioenpremies. De kantonrechter oordeelt op grond van de feiten en omstandigheden dat sprake is van een overeenkomst van opdracht. De vorderingen van de nieuwslezeres worden afgewezen.

Ontslag op staande voet van werknemer met vertrouwelijke advocaatstukken in bedrijfsbus onterecht

Werknemer is op staande voet ontslagen wegens vertrouwelijke advocaatstukken in zijn bedrijfsbus. Werknemer had al diverse officiële waarschuwingen gehad wegens onder meer ziekmeldingen in strijd met controlevoorschriften en ongeoorloofde afwezigheid. De kantonrechter oordeelt dat niet valt uit te sluiten dat de vertrouwelijke stukken niet (bewust) door de werknemer daarin zijn gelegd. Het ontslag op staande voet is onterecht gegeven. De werkgever is een billijke vergoeding verschuldigd van 5.000 naast de transitievergoeding en de gefixeerde schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging.

Verdeling pensioen bij Arubaanse scheiding

Geschil bij echtscheiding over verdeling huwelijksgoederengemeenschap. Voor wat betreft pensioen deelt het Gerecht toe aan gedaagde de door hem tot aan het einde van het huwelijk opgebouwde pensioenrechten, en bepaalt dat de pensioenuitkerende instantie ten titel van overbedeling maandelijks telkens de helft van dat deel van de uitkering dat is opgebouwd tijdens het huwelijk van partijen, rechtstreeks uitbetaalt aan eiseres. Het gerecht deelt toe aan eiseres de door haar tot aan het einde van het huwelijk opgebouwde pensioenrechten en bepaalt dat, zodra eiseres de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en de pensioenuitkerende instantie in verband daarmee overgaat tot uitkering aan haar van haar pensioen, de pensioenuitkerende instantie ten titel van overbedeling van eiseres telkens de helft van dat deel van de uitkering dat is opgebouwd tijdens het huwelijk van partijen, rechtstreeks aan gedaagde dient uit te keren.

Geen schadevergoeding voor weduwe en wees na ontslagname werknemer en verlies partner- en wezenpensioen

Werknemer met psychische klachten neemt bij brief van 25 augustus 2012 ontslag bij werkgever. Deze bevestigt het ontslag bij brief van 30 augustus 2012. In januari 2013 overlijdt de werknemer door zelfdoding. Zijn weduwe stelt de werkgever aansprakelijk voor de schade die zij en haar zoon lijden, doordat het partnerpensioen en wezenpensioen zijn komen te vervallen. Ze stelt onder meer dat werknemer de arbeidsovereenkomst niet wilde beëindigen en dat de werkgever heeft nagelaten daarnaar onderzoek te doen. Het hof heeft geoordeeld dat de werkgever in dit geval geen onderzoeksplicht had omdat de brief duidelijk was en er geen signalen waren dat de werknemer wilde terugkeren. De Hoge Raad oordeelt dat volgens het hof onvoldoende aannemelijk is geworden dat onderzoek door werkgever zou hebben uitgewezen dat de wil ontslag te nemen bij de werknemer in werkelijkheid ontbrak, zodat voor de uitkomst van de zaak uiteindelijk niet van belang was dat werkgever had nagelaten onderzoek te doen. De Hoge Raad merkt ten overvloede op dat volgens het hof van werkgever in de omstandigheden van dit geval wel had mogen worden verwacht dat hij navraag bij werknemer deed.